Podróż przez bezkresny płaskowyż Hardangervidda to przygoda sama w sobie. Mając więcej czasu można wybrać się z plecakiem do serca tej krainy i wędrować wiele tygodni ani razu nie wracając na ten sam szlak. Hardangervidda jest bowiem największym plateau w całej Europie i dla wielu Norwegów stanowi symbol kraju.

Największy płaskowyż Europy – Hardangervidda – zajmuje obszar 10 tys. km2 i ciągnie się na wschód od Hardangerfjordu i na południe od linii kolejowej Bergen–Oslo. Na sporej jego części – 3400 km2 – utworzono największy w Norwegii park narodowy. Od wieków Hardangervidda była miejscem polowań i połowów. W trakcie II Wojny Światowej stała się natomiast schronieniem dla partyzantów i uciekinierów, którzy wśród bezkresnych wzgórz mogli czuć się bezpiecznie. Dziś Park Narodowy Hardangervidda to cel wycieczek i miejsce odpoczynku. Nadal również poluje się tu na renifery i łowi ryby w niezliczonych jeziorach.

Płaskowyż leży powyżej strefy roślinnej drzew. Cechuje go wręcz księżycowa sceneria, charakterystyczna bardziej dla obszarów Dalekiej Północy niż dla środkowej Norwegii. Hardangervidda to królestwo dzikiej przyrody, podzielone na części o całkiem odmiennym charakterze. Wschód jest spokojny, bardziej płaski, jednolity, porastają go w większości wrzosowiska. Im bliżej strony zachodniej tym teren staje się bardziej górzysty, aż w końcu osiąga swój szczyt przy lodowcu Hardangerjøkulen.

Sady Hardangeru

Tuż pod surowymi krajobrazami płaskowyżu leży kolorowa kraina sadów i muzyki. Wiosną cały Hardanger rozkwita białymi kwiatami jabłoni, bowiem tutaj mieszczą się największe sady Norwegii. Stąd też pochodzą wzory harftów "hardanger" oraz słynne norweskie skrzypce „hardingfele”, których skoczną muzykę można usłyszeć podczas festiwali i festynów ludowych.

Narodowy Szlak Turystyczny prowadzi drogą Rv 7 przez surowe krajobrazy Hardangervidda od miejscowości Halne, po czym wbija się w malowniczą dolinę Måbødalen i mijając wodospad Vøringsfossen spada w dół do fiordu. Tam biegnąc jego brzegami osiąga Tokagjelet po zachodniej stronie Norheimsundu. Chociaż odcinek w dół Måbødalen przebiega dziś tunelami, to nadal istnieje stary szlak dostępny dla rowerzystów i pieszych.

W samym Hardangerze istnieje wiele atrakcji, wliczając w to Centrum Przyrodnicze Hardangervidda w Eidfjord, muzeum łodzi w Nordheimsund oraz Norweskie Muzeum Energii Wodej w Tyssedal nieopodal Oddy. Latem można wybrać się na narty na lodowiec Folgefonna, a potem wykąpać się w wodach fiordu. Możliwości jest bez liku.