Według różnorodnych badań statystycznych, Skandynawia (a w szczególności Norwegia) cieszy się wzrastającą popularnością nie tylko wśród tych, którzy są zainteresowani pomnożeniem zawartości swojego portfela, ale również wśród tych, którym już wcześniej udało się taki portfel zdobyć.
Przeciętny Polak wcale nie potrzebuje odwoływać się do badań statystycznych, aby przekonać się o prawdziwości tego zjawiska. Najczęściej znajduje ono swoje potwierdzenie, gdy patrzymy na puste miejsca przy stole w gronie rodzinnym lub widokówkę z malowniczym fiordem od kogoś bliskiego.
Przypuszczam, że odwiedzając stronę Norwegofil, Ty również jesteś jednym z tych, którzy albo już mieli okazję zasmakować w norweskim "brunoście" (czyli w brązowym serze z mleka koziego), albo właśnie się do tego przygotowujesz. Niezależnie od tego czy kierują Tobą pobudki finansowe, ciekawość świata, czy też pragnienie przepłynięcia Sognefjordu ekskluzywnym jachtem, może warto jeszcze przed wyjazdem "wczuć" się w klimat i mentalność naszych północnych sąsiadów.
A jak to słusznie podkreślali i wciąż podkreślają wielcy pisarze, historycy i podróżnicy - kluczem do poznania obcej kultury jest przede wszystkim język. Parafrazując Mikołaja Reya: "A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Norwedzy nie gęsi, iż swój język mają".
O tym jak istotna jest znajomość podstaw języka norweskiego możesz przekonać się chociażby podczas próby przygotowania swojego pierwszego „norweskiego” CV lub listu motywującego. Spokojnie! Nie musisz sam łamać sobie głowy! Prezentujemy niewielką próbkę tego, co możesz zyskać, jeśli zdecydujesz się zainwestować w siebie i swoje przygotowania do podboju Norwegii. Dzięki nam pytanie „Snakker du norsk?” nigdy nie przyprawi Cię ani o ból głowy ani o przyspieszone bicie serca... Ze stoickim spokojem odnajdziesz się językowo w każdej codziennej sytuacji.
Norweskie CV zasadniczo nie różni się swoją strukturą od dokumentu jaki przygotowujemy w języku polskim. Pod nagłówkiem umieszczamy podstawowe informacje osobowe, tj. imię i nazwisko, datę urodzin, adres, narodowość i oczywiście dane kontaktowe, najlepiej w postaci i adresu e-mail, i telefonu kontaktowego.
Następnie podajemy szczegóły dotyczące naszego wykształcenia: datę, zdobyty tytuł, a także miejsce kształcenia. Kolejnym ważnym elementem życiorysu są oczywiście informacje o doświadczeniu zawodowym – przy czym pożądane jest podać imię i nazwisko oraz dane kontaktowe osoby, która może potwierdzić referencje. Na końcu podajemy informacje dotyczące znajomości języków obcych lub innych przydatnych umiejętności, np. prawo jazdy itp.
Podobnie jak w przypadku życiorysu, jeżeli mamy doświadczenie w pisaniu takiego listu w języku polskim, to możemy zaadoptować podobną strukturę do jego norweskiej wersji. Na początku podajemy nasze dane, datę, a także nazwę instytucji lub firmy, do której skierujemy ten list. W pierwszym paragrafie informujemy skąd dowiedzieliśmy się o danym stanowisku.
Następnie w paragrafie drugim i trzecim, opisujemy nasze umiejętności i doświadczenie, pożądane na danym stanowisku. W paragrafie kończącym informujemy, iż wszelkie dodatkowe informacje są załączone w naszym życiorysie, oraz że bardzo chętnie stawimy się osobiście na rozmowę.
